donderdag 20 augustus 2015

Allemaal lui..

Ik was jaren lang een gemiddeld burger. Hard werken, goed geld verdienen, ervan genieten wanneer ik het maar kon, ik dacht nooit na over al die mensen die in de problemen zitten. Als af en toe eens hun realiteit mijn pad kruiste, dan was ik ervan overtuigd dat we allemaal hetzelfde kansen hadden..
En dat alle mensen in de shit zelf verantwoordelijk waren voor hun problemen.
Ze waren of te lui, of te stom, wat mij betreft was het vast wel hun eigen fout.
Niet mijn probleem dus..

Sinds ik in de weggeefwinkel sta, al bijna 3 jaar nu dus, heb ik verhalen gehoord, die mij soms ontzettend boos maken. Die mij doen beseffen dat er van alles kan gebeuren in een mensen leven, en dat er best veel mensen in probleem situaties raken, dat het ons allemaal zou kunnen overkomen.

Zo had ik een paar dagen geleden een familie in de winkel.
Gemiddelde Vlamingen, huisje, boompje, beestje... Ze hadden een job, betaalden netjes hun belastingen.. En dan stel, dat je op een dag een telefoontje krijgt dat jouw huis onbewoonbaar is verklaard. Er waren werkzaamheden naast hun huis, en de brandweer belde om te zeggen dat ze gewoonweg niet meer in hun eigen huis binnen mochten omdat het onveilig was.

Je staat daar voor je deur, en je mag niet meer naar binnen, misschien nooit meer.. Al jou spullen, al jouw persoonlijke bezit, is daar binnen, en je mag gewoonweg niet meer erbij. Dan ben je ineens op straat, zonder niets. Dit overkomt mensen blijkbaar toch af en toe, door brand, door allerlei gebeurtenissen...

Nou ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar je moet heel wat spaargeld bij elkaar hebben op een rekening, om dan zomaar verder te gaan. Zij hadden dat dus niet. Ik zal heel eerlijk zijn, ik zou dat ook niet zo maar een twee drie hebben.
Op zich, zou je dan denken, dit is nu de reden waarom we ons kapot betalen aan belastingen en sociale bijdrage. Je gaat dan toch wat hulp zoeken? Want natuurlijk is het allemaal verzekerd, en de verzekering van de aannemer ernaast zal het wel betalen, alleen het duurt meestal wel eventjes. En in die tussentijd moet je toch wel verder met je leven, en netjes en gewassen en fris op jouw werk raken morgen.. Anders raak je misschien ook nog even jouw job kwijt, en dat wil we liever niet erbij hebben...
Je klopt dus maar aan bij de Ocmw, in de veronderstelling dat het ergens hun job is jou te helpen.
En ja hoor, ze hebben een noodwoning voor jou... Wanneer je aankomt, dan ontdek je een ruime plek, 5 kamers, vol schimmels en vochtigheid.. En je krijgt zelfs een noodpakket van de Kringloop via de Ocmw. Een bed van die metalen lattenbodem die tot de grond zakt, met een matras van misschien  5cm? Bestaan die dingen nog in BelgiĆ«? En denk je vol verlangen aan die goede bed en matras die je ooit zelf naar de Kringloop hebt geschonken.. Hoe lang zal je nu zo moeten leven?

Na overleg met Ocmw, beslissen jullie dat je mag intrekken in een bungalow aan het Zilvermeer... Nou, dat kost dus een pak geld als je er een paar weken moet verblijven.
Geen probleem, den Ocmw zal het even voorschieten, tot de verzekering betaalt. Wat een opluchting.
Maar als je de papieren gaat lezen die je moet tekenen, dan staat er dat in het geval dat er iets misloopt met de betaling van de verzekering, of dat het later zou komen dan voorzien, dan zal de Ocmw jou in budget beheer hebben. Dat betekent, dat ze jouw salaris ontvangen, en zij zullen bepalen wat je aan wat mag uitgeven en hoe je moet leven...
Moet het echt op die manier?